Je hoeft geen prompt-goeroe te zijn

Waarom je géén prompt-goeroe hoeft te zijn om slimme dingen met AI te doen

Of: hoe ik met kromme zinnen en gezond verstand gewoon aan de slag ging met ChatGPT en MidJourney

Er zijn van die momenten waarop ik denk: wat een gedoe maken we er soms van. Zeker als het over AI gaat. Prompt-engineering, tokens, temperatuurinstellingen, chained reasoning… alsof je een raket moet bouwen voordat je een simpele vraag mag stellen aan een chatbot. Laat me meteen duidelijk zijn: je hoeft géén prompt-goeroe te zijn om slimme dingen met AI te doen. Sterker nog, de meeste mensen die ik spreek, halen het meeste uit AI door gewoon te beginnen. Gewoon typen. In je eigen woorden. Mét spelfouten. En toch werkt het.

Ik ben inmiddels 71, gepensioneerd, en heb net als veel anderen jarenlang gewerkt met mensen, projecten, techniek en communicatie. En nu speel ik met ChatGPT en MidJourney alsof het een legodoos is waar ik steeds iets nieuws mee bouw. Niet omdat ik de handleiding uit mijn hoofd ken, maar omdat ik gewoon durf te proberen. En dat gun ik iedereen.

Van nul naar iets nuttigs, zonder handleiding

Toen ik voor het eerst ChatGPT opende, had ik geen flauw idee wat ik moest typen. “Hallo?” leek me veilig. Het ding antwoordde nog ook. Dat voelde als magie. Maar daarna bleef het even stil in mijn hoofd. Wat vraag je aan iets dat álles weet, maar nergens om geeft?

Mijn eerste echte gebruiksmoment? Een boodschappenlijstje. Niet spectaculair, wel handig. Ik zei:

“Maak een lijstje voor een makkelijke pastamaaltijd met spekjes, ui en wat ik nog in de koelkast heb, het liefst met weinig afwas.”

ChatGPT spuwde binnen drie seconden een lijst uit inclusief recept. En eerlijk is eerlijk: het klopte. Geen ingewikkelde prompt. Geen Engelse instructie. Gewoon, een zin zoals ik die ook aan een buurman zou vragen.

En daar begon het eigenlijk mee: ik ging steeds vaker denken in gewone zinnen. Dingen die ik normaal aan Google of Siri zou vragen, maar dan met net iets meer nuance of creativiteit. En telkens weer verbaasde ik me over hoeveel ik terugkreeg. Niet omdat ik zo slim vroeg, maar omdat ik überhaupt vroeg.

Prompt-goeroes zijn vaak vooral bezig met indruk maken

Je hebt ze vast gezien op LinkedIn of YouTube: de mensen die met veel zelfvertrouwen hun “ultieme prompts” delen.

“Gebruik deze magische prompt en verdien 100 euro per uur!” — Ja hoor. Als het zo simpel was, dan zou de bakker op de hoek inmiddels met pensioen zijn.

Natuurlijk, er zit iets nuttigs in goed formuleren. En ja, als je complexe opdrachten hebt — zoals een juridische analyse met voetnoten — dan helpt het als je weet wat je vraagt. Maar voor 95% van de mensen gaat het daar helemaal niet om. De meeste mensen willen:

• een idee voor een blog
• een nette mailtekst
• een lijstje met tips
• een afbeelding van een kat in een astronautenpak (MidJourney dus)
• een recept, een uitleg of een leuk weetje

En voor al die dingen hoef je echt geen prompt-expert te zijn. Je moet gewoon durven. Zoals bij koken: als je nooit begint met prutsen in de keuken, blijf je voor altijd tosti’s eten.

AI snapt jouw kromme zinnen ook

Eén van de mooiste dingen aan tools als ChatGPT is dat ze tegen onduidelijkheid kunnen. Je kunt een halve vraag stellen, een slordige zin intikken, of van gedachten veranderen middenin je prompt — en het programma maakt er vaak toch wat van. Ik vroeg laatst:

“Kun je een blog schrijven over AI en oudere mensen, beetje luchtig maar ook serieus, en ik wil dat het iets zegt over hoe het leven makkelijker kan zonder dat mensen bang worden van techniek.”

Nou, dan krijg je geen Pulitzerprijs-winnend artikel terug, maar wél een prima opzet. En daar kun je weer op voortbouwen. Ik zei daarna: “Maak het persoonlijker, in de ik-vorm.” En voilà. Weer beter.

Het is een soort dans. Jij zet een stap, AI zet een stap. Je hoeft de choreografie niet uit je hoofd te kennen. Gewoon bewegen en meebewegen.

MidJourney: tekenen zonder potlood

Een ander voorbeeld is MidJourney, waarmee je beelden kunt genereren. Je typt een zin, en krijgt vier beelden terug. Ik herinner me mijn eerste poging nog goed. Ik schreef:

“Een zwart-wit tekening van een oude fiets in een mistig bos.”

Dat was het. Geen Engelse terminologie, geen kunstgeschiedenisles. Gewoon dat beeld in mijn hoofd, in mijn eigen taal (en ja, het was via Discord toen nog). En wat ik terugkreeg was zó raak, dat ik het uitprintte en aan de muur hing. Niet omdat ik wist wat een prompt moest bevatten, maar omdat ik het aandurfde om iets te proberen.

Inmiddels weet ik dat je met woorden als “moody lighting”, “detailed”, of “etching style” nog mooiere dingen krijgt. Maar dat leerde ik al doende. Het belangrijkste was: ik begon gewoon.

Voorbeelden uit de praktijk

1. Hulp bij een LinkedIn-post
Ik wilde iets zeggen over AI voor senioren, maar het klonk telkens te belerend. Dus ik typte in ChatGPT:

“Help me een LinkedIn-post te schrijven waarin ik oudere mensen aanmoedig om AI te proberen, zonder dat ik als een dominee klink.”

En ja hoor, de eerste versie was nog wat schools, maar na een paar vervolgvragen kreeg ik precies de toon die ik zocht.

2. Poster-idee voor mijn gotische kunstproject
Ik wilde een A3-poster met een gothic uitstraling. Mijn prompt voor MidJourney:

“A3 gothic poster, black and white with blood red accents, medieval typography, dramatic lighting –ar 3:4 –p”

Zeker, hier heb ik inmiddels wat vaste elementen in. Maar dat leer je snel. En als je dat allemaal niet weet? Dan werkt een simpele beschrijving ook prima. Je hoeft het wiel niet uit te vinden, je hoeft er alleen op te gaan zitten.

3. Een kinderboek en een beeldboek — gewoon met AI
Met hulp van ChatGPT en MidJourney heb ik inmiddels al een paar boeken gemaakt en op Amazon gezet. Eén daarvan is een sprookje over Felicity, een meisje dat prachtige avonturen beleeft in een fantasiewereld. Alles geschreven met AI, maar volledig in mijn toon en met mijn fantasie.

Het andere boek heet Absurd Images, een beeldboek met MidJourney-afbeeldingen die ik een jaar lang heb gemaakt. Beelden die nergens op lijken en toch iets oproepen. Je kunt ze vinden op Amazon: Boeken van Ton Haex op Amazon.

Verkopen ze goed? Eerlijk? Nog niet. Maar dat geeft niet. Ze bestaan. En dat was ooit ook maar een idee in mijn hoofd.

4. Mijn koelkast als inspiratiebron
Ik wilde een weekmenu genereren op basis van wat er in de koelkast lag. Dus ik zei:

“Ik heb nog broccoli, spek, oud brood, kaas en tomaten. Wat kan ik maken deze week?”

Kreeg ik drie prima suggesties én een boodschappenlijst. Dat had ik met geen enkele kookapp eerder zo snel voor elkaar gekregen.

Leren door doen, niet door wachten

Veel mensen wachten met AI tot ze het ‘snappen’. Of ze denken: “Eerst die cursus prompt-engineering, dan ga ik beginnen.” Maar stel je voor dat we zo ook waren begonnen met internet. “Ik gebruik Google pas als ik weet hoe de zoekalgoritmes werken.” Niemand denkt zo. Je zoekt gewoon.

Waarom dan wél die drempel bij AI?

AI is geen examen. Het is gereedschap. En je leert het gebruiken door het in je hand te nemen, niet door er een jaar naar te staren. Mijn advies? Typ wat in. Maak fouten. Lach om rare antwoorden. En probeer het opnieuw.

De charme van imperfectie

Soms is een prompt onduidelijk. Soms levert AI onzin. Soms krijg je vier plaatjes van katten terwijl je honden bedoelde. So what? Je hoeft geen perfecte prompschrijver te zijn om resultaat te krijgen. Het hoeft niet ‘precies goed’ om ‘goed genoeg’ te zijn.

Sterker nog, de leukste vondsten komen soms uit een fout. Ik had eens een typo in MidJourney: in plaats van “cathedral”, schreef ik “cathredal”. Wat ik kreeg was een soort surrealistisch gebouw dat nergens op leek — maar het inspireerde me tot een nieuwe prompt. Per ongeluk iets bijzonders ontdekken, dát is het echte plezier.

Je hoeft het niet alleen te doen

En als je vastloopt? Dan zijn er genoeg plekken waar mensen elkaar helpen. Denk aan forums, LinkedIngroepen, en natuurlijk: ChatGPT zelf. Vraag gewoon:

“Hoe kan ik een mooie prompt schrijven voor een natuurfoto?”

En je krijgt suggesties. Geen oordeel, geen zuchtende AI-docent. Gewoon hulp.

Tot slot: AI is niet slim. Jij wel.

AI is dom, eigenlijk. Het kan veel, maar het begrijpt niets. Jij daarentegen wéét wat je wilt, voelt wat je bedoelt, en kunt zélf beslissen of het goed genoeg is. AI is het verlengstuk van jouw denken, niet andersom.

Dus nee, je hoeft geen prompt-goeroe te zijn. Je hoeft alleen nieuwsgierig te zijn, een beetje lef te hebben en de bereidheid om te spelen. En als dat lukt? Dan kun je vandaag al voordeel halen uit ChatGPT of MidJourney — zonder technische poespas, zonder buzzwoorden, en vooral: zonder jezelf voor de gek te houden dat je eerst nog een cursus moet doen.

Gewoon proberen. Dat is al slim genoeg.